De illusies die wij leven
Vanaf het moment dat mijn brein gevormd is, ergens in 1961 toen ik in de baarmoeder van mijn moeder vertoefde, is ook de programmering van
mijn brein begonnen.
Iedere ervaring, bewust en onbewust, heeft zich als een set instructies opgeslagen in mijn brein.
Wat ik sindsdien doe is niets meer of minder dan al die programma’s uitvoeren.
Mijn brein is geprogrammeerd voor
alles wat je (letterlijk!) maar kunt bedenken.
Of iets rood of groen is tot en met de manier waarop ik loop en kijk is allemaal geprogrammeerd in mijn brein.
En of dat nog niet genoeg is leef ik ook nog (in) de overtuiging dat mijn programmering de enige absolute waarheid, oftewel de werkelijkheid, is.
Om te zorgen dat ik niet buiten de paden van mijn programmering ga heeft mijn brein twee formidabele wapens tot zijn beschikking: angst en illusies.
Dreig ik buiten mijn programmering te gaan dan zal ik angst ondergaan, indien nodig zelfs overweldigende angst (afhankelijk van de ernst van
mijn ‘overtreding’).
En volg ik gedwee mijn programmering dan geven de illusies mij een gevoel dat ik ‘goed bezig ben’ en ‘lekker leef’.
Ik leef (in) illusies die onvoorstelbaar zijn zowel in aantal als omvang.
Hieronder heb ik gepoogd een aantal algemene illusies te verwoorden.
Algemene illusies zijn illusies die wij nagenoeg allemaal leven (ja, jij ook).