De reis naar de werkelijkheid van Brandon Bays


Brandon Bays
(Credits: Brandon Bays)

Brandon Bays (uit “Happinez”, 2010 nr. 1):

“Ik gooide me in routineklusjes die me een gevoel van zekerheid gaven: schoonmaken, met vriendinnen bellen, koken. Ik was bang voor de angst. Toen ik mezelf erop betrapte dat ik het vloerkleed al voor de tweede keer die dag aan het stofzuigen was, realiseerde ik me dat ik niet kon blijven weglopen voor de angst. Ik ging op de bank zitten en deed mijn ogen dicht. Mijn hart klopte in mijn keel, maar ik bleef zitten. Ik nodigde de angst uit en die openbaarde zich in ale hevigheid. Ik pakte een notitieblok en schreef op: ‘Wat is het ergste wat er kan gebeuren?’. Er kwamen antwoorden, de paniek sloeg in golven door me heen, maar uiteindelijk ontdekte ik iets rustigs en stils dat me uitnodigde op te houden me tegen het proces te verzetten, los te laten en me volledig over te geven. Eerst voelde ik een groot, zwart niets om me heen en na een tijdje vulde het zich met licht en liefde. Ik begreep dat dit de bron was waar al wat leefde uit voortkomt, die heel het leven omarmt, die mijn eigen ziel was. Door mijn diepste angsten onder ogen te zien - de angst dat ik niet voor mezelf kon zorgen, de angst dat ik alleen en berooid zou sterven - was ik terechtgekomen in mijn eigen ziel.”