Stel ik heb een functie die een product van twee functies is waarvan er eentje een macht van x is: De integraal van die functie ziet er dan als volgt uit: Vervolgens haal ik de gammafunctie erbij: Ik ga over naar een andere variabele, ik stel: Hierin is p een of andere constante. Daarmee wordt vergelijking (3): Nu ga ik de boel een beetje reorganiseren: Het zijn natuurlijk allemaal maar namen, want ik mag p natuurlijk ook x noemen en z noem ik a: Nu kan ik aan de oplossing van mijn oorspronkelijke probleem beginnen door vergelijking (6) in te vullen in vergelijking (1): De integraal, vergelijking (2), wordt dan: Ik ga eerst naar x integreren (want anders ben ik in een rondje gelopen en weer aangeland bij mijn oorspronkelijke probleem) en alles wat niet van x afhangt mag ik buiten de integraal halen: Ik ben die macht van x kwijtgeraakt en ik heb er een e-macht voor in de plaats gekregen. Misschien brengt het een oplossing dichterbij, misschien ook niet. Dat hangt uiteraard helemaal van de functie g (x) af.